Door Marcel Warenburg
Naam: Fons, Angelique, Michel en Stefan van Aert
Bedrijfsactiviteiten: Varkenshouder
Door het keukenraam kijken we naar een levend schilderij met weilanden tot aan de horizon.
Het is het fenomenale uitzicht van de familie Van Aert aan de Booldersdijk. Fons en Angelique genieten van de ruimte en de vrijheid, maar tijd om te dagdromen is er niet. Om de consument elke dag te kunnen bedienen van een lekker en veilig stukje varkensvlees is maximale toewijding gevraagd. De volle aandacht voor de dieren en het milieu. “Hard werken. Goed letten op de kosten. En meegaan met de tijd”, zo vat Fons die opdracht samen.
Van Aert-Van Ooij B.V is een gesloten varkensbedrijf. Dat wil zeggen dat de familie het hele opfokproces verzorgt en alles in eigen hand houdt. Nadat de zeugen zijn geïnsemineerd en nieuwe boorlingen hebben geworpen, worden de biggetjes in ruim een halfjaar tijd grootgebracht tot vleesvarkens. “Structuur is heel belangrijk in ons werk. Elke week gaat de klok hier een keer rond. Er worden biggen geboren en intern verzet en er gaan dieren weg. Onze vier medewerkers weten precies wat er iedere dag moet gebeuren”, vertelt Fons die als manusje-van-alles bijspringt waar nodig, het overzicht bewaakt en zijn zoon Michel als toekomstig opvolger de kneepjes van het vak leert. Zijn vrouw Angelique doet naast het huishouden een deel van de administratie en bevoorraadt de bedrijfskantine.
In 1989 kwamen ze vanuit Deurne naar de Booldersdijk in Nederweert om hun droom te verwezenlijken. Op de contouren van een kippenbedrijf bouwden Fons en Angelique een van de eerste groenlabelstallen van Nederland. “Inclusief een rioolsysteem voor de varkens, zeg maar de wc voor de dieren. De mest blijft niet onder de varkens liggen, maar wordt via rioolbuizen direct afgevoerd naar de mestopslag. Heel modern voor die tijd”, memoreert Angelique.
Achteroverleunen is er niet bij. De familie Van Aert groeit mee met de maatschappelijke ontwikkelingen en brengt in de praktijk wat deze 21e eeuw van een varkenshouder vraagt. Via een computergestuurde installatie krijgen de varkens gecertificeerd brijvoer. Een vloeibare mix van hoogwaardige restproducten van menselijke consumptie zoals aardappelschillen, broodafval, koekjes, tarwezetmeel en sojaschroot. Fons: “Jaarlijks recyclen we 8000 ton reststoffen ten behoeve van een lekker en eerlijk stukje varkensvlees. Bij de mestverwerking werken we samen met 40 agrariërs in de regio. De dikke fractie gaat na verwerking als organische mest naar Frankrijk. Met de dunne fractie die overblijft, bemesten we onze eigen akkers waarop we maïs, aardappelen, prei en granen verbouwen. De maïspitjes worden fijngemalen en gaan vervolgens in het varkensvoer. En zo maken we de cirkel rond.”
Dat zoon Michel het moderne familiebedrijf straks overneemt, was lange tijd geen vanzelfsprekendheid"
“En dat is nog niet alles”, zo gaat de varkenshouder verder. “Het comfort van onze dieren is het allerbelangrijkste. In de winter gebruiken we het water uit de grond om de stallen te verwarmen. In de zomer pompen we het grondwater op om de stallen te koelen. Daarnaast wekken we met zonnepanelen onze eigen energie op en leveren we stroom terug aan Enexis. Met wat wij opwekken, kun je 140 gezinnen een jaar lang van stroom voorzien.”
Fons en Angelique zijn trots op hun levenswerk. De bloeiende varkenshouderij die ze met hard werken zelf hebben opgebouwd. Dat zoon Michel het moderne familiebedrijf straks overneemt, was lange tijd geen vanzelfsprekendheid. “Als kind zag ik dat mijn vader altijd aan het werk was. Sinds mijn achttiende, toen ik wat serieuzer werd, ben ik de mooie kant van het boerenbestaan gaan ontdekken. Het werken in de stal. Nieuw leven geboren zien worden. Ervoor zorgen dat de biggen gezond zijn en goed groeien. Het is prachtig en heel gevarieerd. En ja: het is hard werken. Maar daar is niks mis mee”, zegt de jonge varkenshouder in de dop.
Is er in dit drukke bestaan nog ruimte voor hobby’s? “Jazeker”, klinkt het in koor. Michel voetbalt met zijn jongere broer Stefan in een vriendenteam bij Merefeldia. Vader Fons is verknocht aan oldtimer-tractors en organiseert elk jaar een toertocht voor de buurt. Moeder Angelique doet aan line dance en verzorgt de ezels op de boerderij. Fons met een gulle lach: “Ze heeft vijf ezels. Vier in de wei. En mij in huis.”