Zoon Frank leerde het agrarisch vak van zijn pa. Frans was zijn mentor en zijn grootste vriend met wie hij elke dag samenwerkte en alles overlegde. Een vader die zijn zoon blindelings vertrouwde en al op jonge leeftijd de vrijheid gaf om zakelijke beslissingen te nemen. “Na een bezoek aan een koeienveilig in Kelpen kwam ik op een dag thuis met negen koeien. Ik was een jaar of 20, zat net in de maatschap. Pap vond het prima.”

De dood van zijn vader maakt de dan 26-jarige Frank in een klap volwassen. Een jaar later, op de kermis in Ospel, komt hij Angela tegen. Dochter van aannemer Teng Wijen uit Nederweert. Ze is schoonheidsspecialiste. “Ze wist dat mijn vader gestorven was en vroeg hoe het met me ging. Heel bijzonder vond ik dat.” Twee jaar later trouwen ze. Samen krijgen ze drie kinderen: Lars (11), Luuk (9) en Suus (6). Angela voelt zich direct thuis op de boerderij. “Vanaf het eerste moment vond ik het leuk om de dieren te verzorgen. Ook al had ik geen agrarische achtergrond, als dochter uit een ondernemersgezin weet ik wel wat aanpakken is. Ook bij ons werd vroeger in het weekend gewerkt. Natuurlijk was het in het begin even wennen. Ik kom uit een wereld waarin alle afspraken tussen mensen juridisch worden dichtgetimmerd. In de agrarische sector is één woord al vaak genoeg.”

Daarnaast doet Frank aan agrarisch natuurbeheer. “Met een aantal percelen neem ik deel aan een project van Natuurrijk Limburg en de provincie, bedoeld om het leefgebied van de patrijs te verbeteren en de biodiversiteit te bevorderen.” Zijn vrouw heeft haar oude passie weer opgepakt. Zij runt nu op de boerderij haar eigen schoonheidssalon: Beauderij Angela. Hoe toepasselijk. Daarnaast helpt ze als het nodig is mee in de stal of buiten op het erf. “We hebben onze zaakjes goed voor elkaar en meer vrije tijd. Dat voelt goed. Het verleden heeft wel geleerd hoe belangrijk dat is. Je leeft maar één keer.” Frank knikt instemmend. “Ook al is het 16 jaar geleden, 7 juni blijft een moeilijke dag.”