Door Bas Poell
Steeds meer agrariërs combineren hun boerenbedrijf met een andere activiteit. Denk aan een minicamping, een B&B of een zorgboerderij. Chris en Janneke Salimans uit Nederweert bouwen een crematorium met natuurbegraafplaats. Diep in het buitengebied van Nederweert, op een steenworp afstand van hun boerderij aan de Booldersdijk, verrijst op dit moment Hoeve de Zwingel.
“We gaan een crematorium bouwen”, zei boer Chris in het voorjaar van 2019 tegen zijn vrouw Janneke. Zij dacht even aan een grap, maar hij klonk bloedserieus. Het idee was die ochtend ontstaan tijdens een crematie waar ze lang hadden moeten staan. “Mijn gedachte ging uit naar een ruime locatie, midden in de natuur, waar je in alle rust afscheid kunt nemen.”
Ieder ander zou het bij een gedachte laten. Chris Salimans niet. De geboren ondernemer is geen dagdromer, hij brengt zijn wensen liever in de praktijk. Diezelfde avond nog belde de Nederweertenaar zijn adviseur die voor hem de vergunningaanvragen regelt. Daarmee was de trein in gang gezet.
In hun zoektocht naar een geschikte locatie lieten Chris en Janneke hun oog vallen op een weidse akker aan de Molswingelsdwarsdijk, aan de oostrand van het Weerterbos, waar je alleen de wind en de vogels hoort. Het is deze plek die dit plan zo bijzonder maakt. Ook na de plechtigheid kom je hier straks tot rust. “Je vindt er precies de sfeer waar het laatste afscheid om vraagt”, zegt Janneke.
In een vroegtijdig stadium bespraken Chris en Janneke hun plannen met de gemeente, provincie en omwonenden. De reacties waren positief. Na een grondige beoordeling gaf de gemeenteraad in september 2022 groen licht voor de bouw van Hoeve de Zwingel. Een afscheidscentrum met een natuurbegraafplaats, crematorium en horecapaviljoen de stijl van het Limburgse platteland. Een plek midden in het groen waar je vanaf 2025 op je eigen manier het leven van je overleden dierbare kunt vieren en gedenken. “De persoonlijke wensen van nabestaanden staan centraal. Afscheid nemen doe je immers maar één keer. Er mag niets misgaan, alles moet kloppen”, vertelt Chris.
De afgelopen maanden werd het twaalf hectare grote landbouwperceel omgevormd tot natuurgebied. Om op deze plek in het buitengebied klimaatvriendelijk te kunnen bouwen, heeft de familie Salimans in Ospel een intensieve veehouderij afgebroken.
Daarnaast zijn er op het terrein aan de Molswingelsdwarsdijk duizenden jonge bomen en struiken geplant.
De eerste natuurbegravingen zijn inmiddels een feit en het horecapaviljoen staat in de steigers. Chris zou het liefst zelf op de kraan klimmen, zegt hij, maar dat laat de tijd niet toe. “Ik ben de hele dag aan het bellen, er moet ongelooflijk veel ingekocht en geregeld worden.”
"We staan altijd 'aan'. Zelfs als we op vakantie zijn, proberen we op een dag zoveel mogelijk te doen"
Je zou bijna vergeten dat Chris en Janneke naast hun nieuwbouwplannen nog een gemengd boerenbedrijf met meerdere vestigingen runnen. Ook hun zeugen, vleesvarkens, scharrelkippen en hun akkers vragen de volle aandacht. Voor het echtpaar Salimans voelt werken niet als een belasting. Het is hun way of life. “We staan altijd ‘aan’. Zelfs als we op vakantie zijn, proberen we op een dag zoveel mogelijk te doen”, lacht Janneke die naast de bedrijfsadministratie de biggen in de kraamstal verzorgt.
Zoals het er nu naar uitziet, worden de stallen op hun thuislocatie aan de Booldersdijk over een tijdje gesaneerd. Vanwege de ligging, dicht bij een Natura 2000-gebied, wordt ondernemen op deze plek in de toekomst praktisch onmogelijk.
De overige vestigingen blijven wel gewoon bestaan. Voor Chris en Janneke blijft het agrarisch bedrijf dus hun basis. “Sterker nog: als we de afgelopen twintig jaar niet zo hard hadden gewerkt, was Hoeve de Zwingel er nooit gekomen. Zo’n groot avontuur kun je alleen aangaan als het fundament stevig is”, zegt het echtpaar dat Rolf Verheijen heeft aangesteld als bedrijfsvoerder van het nieuwe afscheidscentrum.
Hun tienerdochters Imme en Jente hebben wel oren naar een baantje in het horecapaviljoen. Dit betekent dat ook de ‘Wafels van Salimans’, de verse wafels die zij in het weekend samen met hun broer Ries bakken en verkopen, straks tijdens de koffietafel verkrijgbaar zullen zijn.
Chris en Janneke kijken met trots toe hoe hun geesteskind aan de Molswingelsdwarsdijk gestalte krijgt. Elke dag komt de opening een stukje dichterbij. Hoewel het echtpaar doorgaans in het moment leeft en nooit ver vooruitkijkt, hebben zij nagedacht over hun eigen uitvaart. Janneke: “We gaan een mooi plekje uitzoeken op de natuurbegraafplaats. Een familiegraf. Voor Sterre en Lieve, onze meisjes van wie we in 2008 helaas afscheid moesten nemen nog voordat hun leven was begonnen. En ook voor mijn moeder die vorig jaar is overleden. Ze heeft nu een mooi graf bij de kerk in Eind, maar voordat zij stierf, zei ze nog tegen me: ‘Als de natuurbegraafplaats straks klaar is, wil ik daar uiteindelijk begraven worden’.”