Die aanpak heeft hem geen windeieren gelegd. Onder zijn bezielende leiding groeide het boerenbedrijf van zijn vader Mart uit tot een onderneming met tien vaste medewerkers en meerdere vestigingen in Nederweert. Het resultaat van jarenlange arbeid. Niet mauwen, maar aanpakken. Chris legt de lat voor zichzelf steeds een beetje hoger. “Dat is voor mij de kick van het ondernemen. Om steeds beter te presteren.”

Thuis zijn

Zijn vrouw Janneke was een tijd lang filiaalhoudster van een schoenwinkel in Nederweert. Na de geboorte van de kinderen koos ze bewust voor het leven op de boerderij. “Mijn ouders hadden een kippenbedrijf en een groothandel in Nederweert-Eind. Ik weet nog hoe fijn ik het vond dat ze altijd thuis waren. Dat we tussen de middag samen aten als ik uit school kwam. Datzelfde gevoel wil ik ook aan mijn kinderen meegeven”, vertelt ze.

Plezier

Gewapend met wafelijzers, beslagkommen en mixers (en zelfs hun eigen Facebookpagina) bakken de kinderen nu op een goede zaterdag wel 400 wafels. Op vrijdag maken ze in de kelder zo’n 42 liter beslag. Chris: “De ingrediënten kopen en betalen ze zelf, zelfs de eieren van onze eigen kippen. De inkomsten en uitgaven houdt Ries bij in een kasboek. 2,50 euro mogen ze zelf houden, de rest is voor hun spaarpot. En zo leren ze nu al spelenderwijs dat je moet werken voor je geld. Ries is in alles het evenbeeld van Chris. “Als hij dertien is, gaat hij een bijbaantje nemen, zo hebben we afgesproken. Niet in ons landbouwbedrijf, maar ergens anders. Geen idee of hij het bedrijf later gaat overnemen en eerlijk gezegd, vind ik dat helemaal niet belangrijk. Ik geef hem mee wat mijn vader mij heeft meegegeven. Maak jezelf nuttig en vooral: heb plezier in wat je doet.”