In 1996, nog maar negentien jaar oud, stapte Joost van den Broek in de maatschap van zijn vader. De zeugenhouderij in Ommel werd uitgebreid met een vleesvarkensstal in Nederweert. Joost was de aangewezen man om deze nieuwe locatie te gaan runnen. Inmiddels heeft hij het bedrijf overgenomen, vader Frans werkt nog regelmatig mee. De biggen die binnen het bedrijf geboren worden, worden door Joost grootgebracht.  “Vier weken na hun geboorte in Ommel komen de speenbiggen naar de Lage Kuilen waar ze zes weken verblijven. Van daaruit gaan ze naar de Liskesweg in Schoor waar ze worden grootgebracht tot vleesvarkens.”

De andere kant

Maar er is ook een andere kant, zo vertelt Joost eerlijk. Voor een veehouder in deze 21^e eeuw is het in het moderne oerwoud van regels een enorme opgave om je bedrijf toekomstbestendig te houden en alle zakelijke doelen en maatschappelijke belangen met elkaar te verenigen. “En dat zijn er nogal wat”, zegt Joost. “We willen een lekker, gezond en betaalbaar stukje varkensvlees produceren voor de Nederlandse markt. Een goed leven voor de dieren. Een beter milieu. En zo min mogelijk overlast voor de omgeving.” Daarnaast, je zou het bijna vergeten, heeft de agrariër de zorg voor zijn eigen gezin. Hij moet geld verdienen om zijn kinderen een gezonde toekomst te kunnen bieden. Probeer al die belangen maar eens in balans te houden. Veel boeren zitten in een spagaat; ingeklemd tussen zakelijke ambities en wettelijke beperkingen. Anders gezegd: ze willen vooruit en moéten ook innoveren om de kostprijs van hun product laag te kunnen houden, maar worden in de praktijk vaak geremd in hun ontwikkeling.