In 1996, nog maar negentien jaar oud, stapte Joost van den Broek in de maatschap van zijn vader Frans. De zeugenhouderij in Ommel werd uitgebreid met een vleesvarkensstal in Schoor en zoon Joost was de aangewezen man om deze nieuwe locatie aan de Liskensweg te gaan runnen. “Vier weken na hun geboorte in Ommel komen de speenbiggen naar Schoor waar ze worden grootgebracht tot vleesvarkens. Dat is mijn taak.”

De andere kant

Maar er is ook een andere kant, zo vertelt Joost eerlijk. Voor een veehouder in deze 21e eeuw is het in het moderne oerwoud van regels een enorme opgave om je bedrijf toekomstbestendig te houden en alle zakelijke doelen en maatschappelijke belangen met elkaar te verenigen. En dat zijn er nogal wat. We willen een lekker, gezond en betaalbaar stukje varkensvlees. Een goed leven voor de dieren. Een beter milieu. Zo min mogelijk overlast voor de omgeving. En daarnaast, je zou het bijna vergeten, heeft de agrariër de zorg voor zijn eigen gezin. Hij moet geld verdienen om zijn kinderen een gezonde toekomst te kunnen bieden. Probeer al die belangen maar eens in balans te houden. Veel boeren zitten in een spagaat; ingeklemd tussen zakelijke ambities en wettelijke beperkingen. Anders gezegd: ze willen vooruit en moéten ook innoveren om de kostprijs van hun product laag te kunnen houden, maar worden in de praktijk vaak geremd in hun ontwikkeling.

De locatie in Schoor is inmiddels volledig aangepast aan de nieuwste eisen op het gebied van dierenwelzijn (het Beter Leven-keurmerk) en milieu. De dieren hebben meer bewegings- en speelruimte gekregen. Dat wil zeggen: de stal is even groot, er staan alleen minder dieren in. “Het gevolg daarvan is dat ik niet alle biggen die vanuit de zeugenhouderij in Ommel naar Schoor komen, meer kwijt kan in de stal en dus op een andere locatie moet onderbrengen.”